“Na historia do cinema existen cinco ou seis filmes dos cales nos gusta limitar a crítica a estas soas palabras «É a máis fermosa! É a mellor». E é que non hai meirande eloxio que este. Por que estendernos, en efecto, en falar máis de Tabú (Tabu, 1931), de Viaxe por Italia (Viaggio in Italia,… Read More Xogos de verán, de Ingmar Bergman
“Desde todas as perspectivas, A ascensión é unha extraordinaria fazaña. Larisa Shepitko foi unha directora de enorme intelixencia, habilidade e inquebrantable visión que posuía un agudo coñecemento nos máis profundos aspectos da condición humana, o que fai a súa perda aínda máis tráxica. Co’A ascensión, Shepitko creou unha estética sufocante, que implica cinematografía en branco… Read More A ascensión, de Larisa Shepitko
“A idea de facer este filme xurdiu en 1969 despois de me reunir con representantes da Fronte de Omán en Beirut. Daquela, había unha conspiración de silencio arredor desta revolución. Palestina estaba de moda, pero Omán practicamente non existía para o resto do mundo árabe. Isto é o que fixo de min, unha libanesa, unha… Read More A hora de liberación chegou: Fóra o colonialismo, de Heiny Srour
O segundo filme de posguerra de Roberto Rossellini foi estreado nos EUA co nome de Paisan, e un pode comprender por que os distribuidores quixeron utilizar un título que lles resultase familiar aos norteamericanos co significado de “amigo” ou “compatriota” para un traballo que na súa raíz é unha reflexión sobre as virtudes da fraternidade.… Read More Paisano, de Roberto Rossellini
A comezos do outono de 1933, o crítico neoiorquino Alexander Woollcott telefoneou ao seu amigo Harpo Marx cunha proposta singular. Tras saber que o presidente Franklin Roosevelt ía levar a cabo a súa promesa electoral de que os Estados Unidos recoñecesen á Unión Soviética, Woollcott –un gran defensor dos Roosevelt, e de Eleanor Roosevelt en… Read More Sopa de parrulo, de Leo McCarey
Estes filmes son “mockbusters”, é dicir, filmes que se montan na cola de éxitos de vendas. Os primeiros xurdiron na década de 1950, pero nos noventa e a comezos dos 2000 tivo lugar unha avalancha de imitadores mal animados de Disney Pixar que agora están atopando unha segunda vida en liña. Un vídeo cómico de… Read More Hércules, de Roswitha Haas
XUÑO 2022 Mércores 1 de xuño ás 21:30 no PichelSimone Barbes ou a virtude(Simone Barbès ou la vertu, Marie-Claude Treilhou, Francia, 1980, 77′, VOSG) Mércores 8 de xuño ás 21:30 no PichelHércules(Herkules, Roswitha Haas, Alemaña, 2007, 55′, VE) Sábado 11 de xuño ás 19:30 no PichelFESTA DO 21º ANIVERSARIO DO CINECLUBE DE COMPOSTELA
Nesa altura, tiña un traballo polo día. Sempre tiven traballos peculiares e desta volta estaba traballando como acomodadora dun cine porno, o que non era algo moi habitual daquela. Traballaba con Ingrid Bourgoin, que é a protagonista de Simone Barbès, e esa rapaza abriu un mundo novo para min. Era unha persoa moi dominante: unha… Read More Simone Barbès ou a virtude, de Marie-Claude Treilhou
Se só coñeces a Takashi Miike polo seu filme de terror a lume lento, Audition, pode que che sorprenda a versatilidade do resto da súa obra. Iso non quere dicir que non haxa escenas de ultraviolencia gráfica no resto dos seus filmes como para rivalizar coa tan discutida escena de tortura en Audition. Ichi the… Read More A felicidade dos Katakuris, de Takashi Miike
“Moitos probabelmente etiquetarían Os ilusos (Tewfik Saleh, 1972) como un filme “sobre Palestina”. Pero, collido por este director exipcio dunha historia do asasinado escritor palestino Ghassán Kanafani e producido por Siria, o filme coloca os seus elementos un contra outro desafiando calquera etiqueta. Internándose no espazo, a cámara leva tres homes cara a un Eldorado… Read More Os ilusos, de Tewfik Saleh
A NATUREZA E OS HOMESGalicia é un país montañoso de profundos releves, en cuxos montes, vales, prados e bosques se atopan todas as tonalidades do verde. Esta exuberancia perenne e harmónica da Natureza influíu historicamente na personalidade dos seus habitantes, os galegos, tanto como os setecentos quilómetros de ondulada costa que dá ao Océano Atlántico.… Read More A city where everything is possible. Selección de pezas sobre o turismo
P: Cando a xente fala da política en Vella alegría tenden falar sobre as emisións radiofónicas de esquerdas que os personaxes escoitan no automóbil. Pero pensas que a estética do teu filme, o minimalismo do seu deseño e execución, ou o feito de que sexa unha sinxela representación de dous homes, son igualmente “políticos” no… Read More Vella alegría, de Kelly Reichardt
MAIO 2022OUTRO LUGAR Mércores 4 de maio ás 21:30 no PichelVella alegría(Old Joy, Kelly Reichardt, EUA, 2006, 76′, VOSG) Mércores 11 de maio ás 21:30 no PichelA city where everything is possible: Selección de pezas sobre o turismoPresentada por Mercedes Porto e Mª José García, guías de turismo Mércores 18 de maio ás 21:30 no… Read More 🛤 Maio 2022: Outro lugar
Nunha entrada do seu diario datada o 3 de xullo de 1975, catro anos antes de que se completara Stalker e mentres aínda loitaba para que O espello tivera unha estrea en condicións, Tarkovski pregúntase: «Como madura un proxecto? É obviamente un proceso moi misterioso e imperceptíbel. Continúa independentemente de nós, no subconsciente, cristalizando nas… Read More Stalker, de Andréi Tarkovski
Ás nove e media da noite dun sábado de setembro en 1984, a BBC emitiu unha das obras máis sorprendentes feitas xamais. Fíos mostrou no televisor o devastador efecto dun ataque nuclear sobre a cidade e as consecuencias do que lle podería pasar á xente común. Ese mesmo mes Nicholas Booth ía comezar o último… Read More Fíos, de Mick Jackson
“Ao ofrecer un decorado local como escenario posíbel para unha crise internacional, a película A hora incógnita exemplifica o trazo máis importante do cinema apocalíptico español: a dialéctica entre o nacional e o transnacional. A natureza única deste filme dentro da produción cómica de Mariano Ozores explica por que foi maioritariamente ignorado polos críticos, malia á calidade do… Read More A hora incógnita, de Mariano Ozores
ABRIL 2022 Mércores 6 de abril ás 21:30 no PichelA hora incógnita(La hora incógnita, Mariano Ozores, Estado Español, 1964, 100′, VO) Mércores 20 de abril ás 21:30 no PichelFíos(Threads, Mick Jackson, Reino Unido-Australia-EUA, 1984, 110′, VOSG) Mércores 27 de abril ás 21:30 no PichelStalker(Сталкер, Andréi Tarkovski, Unión Soviética, 1979, 163′, VOSG)
Trazas é o nome da sección que vimos programando para a Mostra Internacional de Cinema Etnográfico do Museo do Pobo Galego desde hai uns anos. Nesta ocasión colaboramos co artista visual Vicente Vázquez para seleccionar as pezas de Trazas, que complementan o tema xeral da MICE este ano: o traballo. Desde os seus primeiros momentos,… Read More Traballos invisíbeis – Trazas na 17ª Mostra Internacional de Cinema Etnográfico
Cinco ensaios aforísticos sobre a pintura de naturezas mortas na Holanda do século XVII, de arredor de tres minutos cada un, serven de parénteses para catro secuencias documentais de fotógrafos creando naturezas mortas modernas para publicidades de revistas. Estes dous niveis, a pesar de estar definidos por opostos (estatismo/movemento, contar/amosar) están vinculados por motivos e… Read More Natureza morta, de Harun Farocki
[…] Os teus primeiros filmes foron realizados dun xeito realista máis tradicional, pero desde O Mundo empregaches elementos fantásticos. Como mudou o teu compromiso co realismo? Penso que o surrealismo forma unha parte crucial da realidade chinesa. Durante os últimos dez anos ou así China experimentou a clase de cambios que se poden dar nun espazo de… Read More Natureza morta, de Jia Zhangke
Cineclube de Compostela 