O cinema neozelandês está atravessado por esta visom telúrica, que parte da espetacularidade natural destas remotas ilhas para achegar-se a um reconhecimento político das gentes indígenas que as habita.… Read More ☁️Desenterrando identidades: o cinema de Aotearoa
Cando se estreou a primeira longametraxe de Andrzej Żuławski, A terceira parte da noite (Trzecia część nocy, 1971), só puido ser recibida como un gran escándalo. Incluso no contexto relativamente aberto e experimental do cinema polaco da “terceira xeración”, o filme de Żuławski foi unha afrenta ao período máis “sacro” tanto da historia polaca como… Read More 🩸A terceira parte da noite, de Andrzej Żuławski
“Os soños que escoitamos na fase de investigación non están incluídos nestas estatísticas e fican como unha masa aleatoria e dispersa, xa que non houbo oportunidade de incluílos na fase seguinte de rodaxe. Mesmo a súa inclusión aquí, neste caderno, foi selectiva, dado que non teño maneira de incluír todos os soños que gravamos ou… Read More ⛺O soño, de Mohamed Malas
BE: No outono de 2017, a película debut da directora, Smithereens, e a súa secuela, Buscando a Susan desesperadamente, proxectáronse nas pantallas do cinema Barbican. No seu debut Smithereens, Seidelman segue ó personaxe de Wren, unha punk adolescente de Nova Jersey, recentemente chegada á gran cidade, interpretada por Susan Berman. A segunda película de Seidelman,… Read More 🕶️Smithereens, de Susan Seidelman
Tras regresar a un Leningrado esnaquizado pola guerra, Nadezhda Kosheverova filmou un conto de fadas. Con Zolushka (Cincenta) deulle as costas á realidade e tomou un camiño resoltamente estético. Fiel a individuos e ideas, rodeouse de colaboradores próximos e vellas amizades. O director de teatro e deseñador de produción Nikolay Akimov fora o seu primeiro… Read More 🪄Cincenta, Nadezhda Kosheverova e Mikhail Shapiro
“No 1981 estreábase un dos produtos visuais máis perturbadores das últimas décadas no tocante ás subversións das olladas tradicionais: Freak Orlando, dirixida pola cineasta alemá Ulrike Ottinger, onde se desprega un potente catálogo de «curiosidades» ao xeito dos circos ou das barracas de finais do século XIX e comezos do XX. Un híbrido de dous claros… Read More 🤡Freak Orlando, de Ulrike Ottinger
Poe, como moitos escritores, é un sintetizador do que lle precedeu, refacendo as súas fontes para adaptalas á súa propia axenda literaria, combinándoas xunto á tradición gótica para crear un conto que se converteu nun arquetipo da conciencia literaria colectiva. A esencia do logro de Poe é que altera radicalmente as súas fontes, desposuíndoas de… Read More 🏠A caída da casa Usher, de Sibley Watson, Webber, Harrington e Švankmajer
Como se mencionou con anterioridade, unha película de culto é unha película que é vista repetidamente por un público entregado á mesma. Como afirmou Corrigan: «Coas películas de culto, a diferenza da maioría das outras películas, o público busca non só o descoñecido no personaxe e a historia, senón un estilo, marco e textura fílmica… Read More Leák, de H. Tjut Djalil
“O último filme de Miyazaki, O castelo ambulante de Howl, ten lugar nun reino do val habitado por magos, demos de lume e serpeantes monstros das sombras ataviados con bonitos botes de palla. Está baseado nun libro infantil da autora galesa Diana Wynne Jones. Miyazaki visitou Gales varias veces e sente un fondo afecto por… Read More O castelo ambulante de Howl, de Hayao Miyazaki
O Cineclube de Compostela volve encargarse da sección Trazas na XVIII Mostra Internacional de Cinema Etnográfico do Museo do Pobo Galego, que comeza este mércores. A programación do Cineclube trasládase pois esta semana ás sesións desta sección do festival, este ano dedicada ao concepto do rururbano. TRAZAS18ª MOSTRA INTERNACIONAL DE CINEMA ETNOGRÁFICODo 15 ao 21 de marzo… Read More 18ª Mostra Internacional de Cinema Etnográfico
O novo paradigma da bruxería non depende da “teoría dunha volta ás tradicións”, é dicir, a idea de revitalizar tradicións máxico-relixiosas como un arma efectiva contra o avance da modernización. Ao contrario, quen acepta este paradigma defende que os conceptos tradicionais de bruxería xa non poden ser aplicados nas cambiantes condicións socio-económicas. No canto de… Read More Non son unha bruxa, de Rungano Nyoni
[…] Unha metáfora que Dreyer emprega para explicar o efecto no espectador que pretendía con Vampyr, frecuentemente citada na literatura académica, demostra a maneira na que o director é quen de converter unha limitación técnica nunha virtude estética: «Imaxina que estamos nunha habitación ordinaria. De súpeto decatámonos de que hai un morto de pé detrás… Read More Vampiro, de Carl Theodor Dreyer
“O derradeiro malón é unha anomalía. Éo no sentido cinematográfico e tamén nun sentido político-cultural. No contexto da produción cinematográfica, alén dos seus achados formais […] destaca por formar parte dunha serie de filmes que na súa representación fan visíbel a conflitividade social rural e urbana da segunda década do século XX. Pero indo máis lonxe… Read More O derradeiro malón, de Alcides Greca
Hugo Del Carril filmou Alén do esquecemento (1956) para Arxentina Sono Film, un estudo onde non lle gustaba traballar, e presúmese que accedeu a facelo presionado polas débedas que lle deixara o seu filme previo, A Quintrala. A rodaxe foi interrompida por razóns de forza maior: logo do golpe militar de setembro de 1955, unha… Read More Alén do esquecemento, Hugo del Carril
Se algunha vez te preguntaches como funciona o Cineclube, se tes ideas de filmes ou temáticas para as sesións, se queres colaborar dalgunha maneira co desenvolvemento da programación ou se tes calquera suxestión ou dúbida, encantaríanos que participaras da asemblea. O apoio das socias e achegadas é o que dá sentido e mantén o traballo… Read More Asamblea aberta 2023
A achega a un filme como Crónica dun neno só (1965), desde a perspectiva actual, resulta de por si unha experiencia de especial interese. Nos últimos vinte anos, logo do retorno da democracia, a crítica e a historiografía do cinema publicaron numerosos traballos sobre o cinema arxentino. Desde a ollada dos últimos anos na década… Read More Crónica dun neno só, de Leonardo Favio
“Lucrecia Martel é se cadra unha das máis famosas realizadoras en emerxer do así chamado Novo Cinema Arxentino, o período de auxe mais recente da produción cinematográfica arxentina, que comezou a mediados dos noventa e significou un desvío significativo da estética, modos de produción e preocupacións sociopolíticas do cinema das dúas décadas anteriores. Aínda que… Read More O lamazal, de Lucrecia Martel
“Socheo é unha palabra galega que segundo a súa primeira acepción indica un momento indeterminado antes de que chegue a preamar, na fase crecente da marea (Pena, 2003, p. 293). A denominación dun espazo e tempo sen concretar que facilmente pode ser a distancia intermareal, á marxe da súa amplitude, sexa unha marea viva ou… Read More Proxecto Socheo: Patrimonio Audiovisual da Guarda e o Baixo Miño
“Restos humanos é un aclamado filme curto realizado polo psicólogo convertido en cineasta Jay Rosenblatt. En moitos dos seus traballo, Rosenblatt une liricamente documental, narrativa e técnicas de vangarda para tratar elementos da psicoloxía humana. Traballando só ou en colaboración con Jennifer Marco, Rosenblatt adopta unha aproximación minimalista e independente á práctica fílmica, caracterizada sempre… Read More Restos humanos, de Jay Rosenblatt e Kuxa Kanema, de Margarida Cardoso
A expresión “arquivo morto” […] é suxestiva para notar as imbricadas relacións entre o arquivo e a morte. O arquivo morto, nun sentido recorrente, fai referencia a un conxunto de documentos que non posúen utilidade cotiá. Trátase de informacións que amosan unha realidade pasada, que raramente sairá á luz. Dobre morte do arquivo: a súa… Read More Elena, de Petra Costa
Cineclube de Compostela 