RROMA Desde a India aos Estados Unidos de América, até 20 millóns de persoas de etnia rroma ou xitana poboan a meirande parte dos países coas cinematografías máis extensas. Porén, desde que Méliès rodara Campamento dos Bohemios no 1896, os poucos filmes nos que aparecen parecen ter reducido a súa representación a unha serie de… Read More Febreiro 2020: RROMA
Dende o Cineclube de Compostela colaboramos por terceiro ano consecutivo coa Mostra Internacional de Cinema Etnográfico do Museo do Pobo Galego programando a sección Trazas. As películas que seleccionamos desta volta tratarán a relación da música coa etnografía, pero tentando utilizar un enfoque etnográfico que non só se atopa no rexistro de tradicións en vías de desaparición,… Read More Cartaz da 14ª Mostra Internacional de Cinema Etnográfico do Museo do Pobo
[Carta de Jonas Mekas a un galerista] Prezado: Non quero discutir contigo porque agora mesmo estás atravesando un mal momento. Sei que os malos momentos pasarán e sairás adiante dunha forma ou outra, pero quero dicir unha cousa con respecto ao que comentaches sobre a miña CARREIRA. A tomar polo cu a carreira! Xamais me… Read More Jonas Mekas (1922-2019)
FEBREIRO 2019 Mércores 6 de febreiro ás 21:30 no Pichel Sombras (Shadows, John Cassavetes, EUA, 1958, 81′, VOSG) Mércores 13 de febreiro ás 21:30 no Pichel Esfóllame a margarida (Pull My Daisy, Robert Frank / Alfred Leslie, EUA, 1959, 30′, VOSG) A nosa viaxe a África (Unsere Afrikareise, Peter Kubelka, Austria, 1966, 13′, VO) Fusíbeis (Fuses, Carolee… Read More Febreiro 2019
Desde que, en marzo de 2000, Ramiro Ledo ideara o primeiro cartaz (nun DIN A-4 en branco sobre negro que castigaría os tóneres de boa parte das impresoras da cidade), e especialmente a partir dos debuxos a man de Xoel Méndez da tempada 2001-2002, os cartaces do Cineclube de Compostela adquiriron vida propia alén do… Read More Cartaces do Cineclube de Compostela (2011-2019) en CICLÓN
Gobernada arestora pola extrema dereita máis amoral, resulta difícil imaxinar que Italia foi un día o país da Europa occidental no que máis peso tiña a política revolucionaria. Que houbo un tempo no que case todo o cinema italiano, dunha ou doutra maneira, era militante. Tras a guerra, o PCI movía masas,… Read More Setembro 2018
“As fantasías masculinas, é que todo xira arredor das fantasías masculinas? Posta nun pedestal ou posta de xeonllos, todo é unha fantasía masculina: que es forte dabondo para aguantar o que eles che boten enriba ou demasiado débil para facer nada ao respecto” A noiva ladroa, Margaret Atwood Dende a antigüidade, e dentro do binarismo… Read More MALAS
“Seguimos as nosas colaboracións con Pincha(e)discos afondando nas posibilidades da fame no cinema ao fío dun curso de verán da Universidade de Santiago de Compostela… E tamén dun cabodano: o da cineasta belga Chantal Akerman (1950-2015). Hai anos tivemos no Cineclube, proposto pola profesora Margarita Ledo, un ciclo presentado pola docente e artista Renata Otero,… Read More Chantal Akerman: facer estourar cousas
“Desde o Cineclube de Compostela inauguramos sección en Pincha(e)discos con esta primeira achega. Pensamos se tería xeito facer reseñas de filmes con especial interese gastronómico (e as posibilidades eran moitas), pero en todo caso, velaquí o noso debut: imos falar sobre a fame. Diso trata o filme que traemos, La Ricotta, de Pier Paolo Pasolini.… Read More Cine e fame. “La Ricotta” de Pasolini.
“En Rani Radovi, Žilnik bota ao monte a tres mozos e unha moza, quen desafiando a rutina da pequena burguesía da vida cotiá e desexosos de “cambiar o mundo”, percorren o país e as fábricas armados cos primeiros escritos de Marx para “espertar a conciencia do pobo” e animalos na súa loita pola emancipación e… Read More Primeiros traballos
“Diso vai este xogo, de se agachar.” (Barret) Reza o dito que cada tempo se define pola interpretación que este fai de Hegel. E semella que tanto Losey como Pinter sabían onde apuntar. Autodefinido como “marxista romántico”, Losey compartía con Harold Pinter un pasado vencellado ao teatro e certa herdanza brechtiana. Valéndose da vella dialéctica… Read More O amo e o escravo
“Rodada en plena reconstrución xermana após da Segunda Guerra Mundial e composta na súa meirande parte de imaxes documentais gravadas mundo avante por Ferdinand Khittl e o seu guionista Bodo Blüthner, Die Parallelstrase (Ferdinand Khittl, 1962) amosa a vertixe dese mundo frenético, prodixio da xuntanza de técnica humana e natureza mentres Alemaña aínda camiña entre ruínas. O… Read More Transitar pola estrada paralela
“Lembro unha época na que nun dos catro cafés de Trocader, alguén (unha rata de cinemateca), podía soster que o máis grande cineasta vivo era x ou y, pero que quizais Nicholas Ray filmara a película máis fermosa do mundo. Certas tardes tratábase de Bitter Victory (1957), outras de Bigger Than Life (1956). Sempre houbo Nicholas… Read More Nick Ray e a casa das imaxes
“Lembremos que, baixo as aparencias do xénero da ciencia ficción, Alain Resnais retoma, desprazándoos, os temas desenvolvidos polo seu amigo Chris Marker en O peirao (1962), sendo a coartada fantástica no seu caso un medio para facer pasar outro discurso, máis “realista” se así o podemos dicir. Deseguido aparecen analoxías entre ambos filmes: un mundo… Read More Exceder o estándar
“Eu vivía preto do edificio e, en canto souben que ía comezar un proceso de rehabilitación integral, decidín impulsivamente que dese proceso debía facer un filme documental. Ese pulo nacía da necesidade de rexistrar un edificio emblemático, o primeiro rañaceos de España e durante moito tempo centro da vida social da cidade. O primeiro que… Read More Edificio España
“Cinema experimental: Cinema vangardista, crítico (Scott MacDonald), formal, concreto, materialista (Peter Gidal), abstracto, non figurativo, libre (Steve Dwoskin), alternativo, independente, analítico (Bill Brand), marxinal, discrépant (Isidore Isou), radical, alternativo… Á parte dos diferentes “xéneros” que todos eses nomes engloban: cinema underground (clandestino), lírico, métrico, puro, neoformal (LeGrice), de montaxe. Ningún dos nomes reflicte exactamente a… Read More Introdución ao cinema experimental (1942-1977)
O cinema cubano, que até 1959 producira pouco máis de 80 filmes e que fora tremendamente acoutado pola ditadura de Batista, ten a partir da revolución un desenvolvemento con poucas semellanzas no cinema mundial, dando lugar a que os historiadores falen do período comprendido entre o 59 e o 69 como a “idade de ouro… Read More Catro curtametraxes cubanas
“O primeiro documental de João Canijo, froito dunha encarga, confirma a importancia do réxime salazarista na obra deste cineasta. Fantasía Lusitana aborda o tempo cronolóxico da Segunda Guerra Mundial centrándose particularmente na cidade de Lisboa, que na altura era un punto de encontro neurálxico para todo tipo de refuxiados europeos. O filme organízase de maneira… Read More Fantasía lusitana
“É un testemuño da nosa ignorancia sobre o periodo do filme de Leontine Sagan, Mädchen in Uniform, que xeralmente se asuma coma unha anomalía, un filme sen contexto. Ou mesmo, que se asuma coma unha metáfora, un conto codificado sobre algo distinto, unha outra cousa do que aparece na pantalla. Se queremos entender completamente Mädchen… Read More O amor entre mulleres
“João Rui Guerra da Mata: Un dos primeiros planos do filme é un travelling desde un bote, como ao comezo do filme de Sternberg. Gostabamos da idea das imaxes documentais que introducen unha trama que de feito se rodara nun estudio de Hollywood. João Pedro Rodrigues: E entón decidimos facer o contrario: inventar unha trama… Read More A trama
