Gobernada arestora pola extrema dereita máis amoral, resulta difícil imaxinar que Italia foi un día o país da Europa occidental no que máis peso tiña a política revolucionaria. Que houbo un tempo no que case todo o cinema italiano, dunha ou doutra maneira, era militante. Tras a guerra, o PCI movía masas,… Read More Setembro 2018
“As fantasías masculinas, é que todo xira arredor das fantasías masculinas? Posta nun pedestal ou posta de xeonllos, todo é unha fantasía masculina: que es forte dabondo para aguantar o que eles che boten enriba ou demasiado débil para facer nada ao respecto” A noiva ladroa, Margaret Atwood Dende a antigüidade, e dentro do binarismo… Read More MALAS
“Seguimos as nosas colaboracións con Pincha(e)discos afondando nas posibilidades da fame no cinema ao fío dun curso de verán da Universidade de Santiago de Compostela… E tamén dun cabodano: o da cineasta belga Chantal Akerman (1950-2015). Hai anos tivemos no Cineclube, proposto pola profesora Margarita Ledo, un ciclo presentado pola docente e artista Renata Otero,… Read More Chantal Akerman: facer estourar cousas
“Desde o Cineclube de Compostela inauguramos sección en Pincha(e)discos con esta primeira achega. Pensamos se tería xeito facer reseñas de filmes con especial interese gastronómico (e as posibilidades eran moitas), pero en todo caso, velaquí o noso debut: imos falar sobre a fame. Diso trata o filme que traemos, La Ricotta, de Pier Paolo Pasolini.… Read More Cine e fame. “La Ricotta” de Pasolini.
“En Rani Radovi, Žilnik bota ao monte a tres mozos e unha moza, quen desafiando a rutina da pequena burguesía da vida cotiá e desexosos de “cambiar o mundo”, percorren o país e as fábricas armados cos primeiros escritos de Marx para “espertar a conciencia do pobo” e animalos na súa loita pola emancipación e… Read More Primeiros traballos
“Diso vai este xogo, de se agachar.” (Barret) Reza o dito que cada tempo se define pola interpretación que este fai de Hegel. E semella que tanto Losey como Pinter sabían onde apuntar. Autodefinido como “marxista romántico”, Losey compartía con Harold Pinter un pasado vencellado ao teatro e certa herdanza brechtiana. Valéndose da vella dialéctica… Read More O amo e o escravo
“Rodada en plena reconstrución xermana após da Segunda Guerra Mundial e composta na súa meirande parte de imaxes documentais gravadas mundo avante por Ferdinand Khittl e o seu guionista Bodo Blüthner, Die Parallelstrase (Ferdinand Khittl, 1962) amosa a vertixe dese mundo frenético, prodixio da xuntanza de técnica humana e natureza mentres Alemaña aínda camiña entre ruínas. O… Read More Transitar pola estrada paralela
