“Os recordos de cineclube [de Claude Chabrol] comezaron nun garaxe en 1942 aos 12 anos, cunha ambigüidade similar á que caracterizou o seu traballo. Chabrol explicou que as autoridades locais obrigaron ao seu cineclube a exhibir noticiarios alemáns de propaganda, e co feito tamén de que a maioría de filmes distribuídos eran alemáns. Máis tarde,… Read More O ollo de Vichy

“O filme Camada negra, de Manuel Gutiérrez –director de Fala, mudiña [Habla, mudita, 1973]–, producida por José Luis Borau, tras ser retido polo comité censor do ex Ministerio de Información e Turismo, foi aprobado na súa totalidade grazas ao premio que recibiu no último Festival de Berlín. As razóns que se aduciron para a prohibición… Read More Camada negra

“De entre tódolos documentais da realizadora, estes catro [Metal e melancolía, O amor natural, Dáme a man e O esquecemento] semellan cristalizar un xogo de forzas peculiar: son filmes que reelaboran os espazos públicos e privados das grandes cidades a través da palabra e do corpo dos personaxes. Por iso, cando se ve un documental de… Read More Metal e melancolía

  Lanzado pola 20th Century Fox en 1971, este filme transformouse en obxecto de culto e homenaxe constante nos últimos 20 anos. Dende discos e vídeos de bandas como Guns N’ Roses, Primal Scream ou Audioslave, ata a Death Proof de Quentin Tarantino; Punto de fuga álzase, aparentemente, como un forte polo de referencia para… Read More Punto de fuga

“A miña cidade segue coa vida de sempre, abandonou o seu fillo desaparecido (…) Non teme que lles ocorra o mesmo aos seus próximos.” Así remataba Juan, como se nada tivese sucedido, o documental que Carlos Echeverría filmou no profundo sur hai trinta anos. A mesma película foi abandonada durante anos: contemporánea das leis de… Read More Juan, como se nada tivese sucedido

Polas similitudes estéticas e temáticas, así como pola súa intención crítica e reflexiva, os dous primeiros filmes de Fernando Solanas tralo seu exilio francés, Tangos, el Exilio de Gardel (1985) e Sur (1988), poden considerarse dun xeito unitario. Ambos combinan humor, música e drama, articulan o rexistro costumista co do realismo máxico, transcorren entre 1976… Read More Sur, de Fernando E. Solanas

“O futuro do hip-hop seguía sendo incerto. Podía transformarse nunha arte folclórica, unha expresión cultural cuxa autenticidade había que protexer e conservar, ou podía rematar converténdose nun levantamento xuvenil, unha protesta contra a invisibilidade dunha xeración que só quería que o mundo deixase de ignorala. A primeira opción ofrecía unha pulcra transición cara os museos… Read More Guerras de estilo

“No filme A Casa das Fiestras que Rin (1976), Avati inicia unha investigación sobre o horror nas raíces culturais da sociedade italiana, mediante a relación entre o fresco a restaurar dunha igrexa rural que representa a tortura de San Sebastián e as actividades sanguentas de dúas irmás. A realización de Avati, sempre sobria e nada artificiosa,… Read More A casa das fiestras que rin

“Como noutros filmes de xénero, calquera película de terror conlevará asociacións sincrónicas, mensaxes ideolóxicas e sociais que fan parte dun certo período ou momento histórico. Un pode analizar os filmes de terror en termos deses períodos ou momentos, igual que tamén pode facer con filmes do oeste ou filmes de gánsteres. Mais, a diferenza daqueles… Read More A caída da casa Usher